Gekromde ruimte?
      Een poging tot een eenvoudige uitleg

Na jaren onderzoek kwam Einstein tot conclusie dat de ruimte gekromd is. Hoe kan de ruimte nu gekromd zijn? Het klinkt absurd. Het is ook absurd wanneer we ruimte door een Westerse bril bekijken, en toch is zowel wiskundig als proefondervindelijk bewezen dat het waar is. Het botst met het beeld dat we hebben over ruimte. Hoe moeten wij dit zien? Onderstaande tekening is een aanschouwelijke voorstelling.

We weten ook dat massa's (objecten) elkaar aantrekken. Zo trekt de Aarde de Maan aan. Hoe kan dat nauw? Ook dit botst met het beeld dat we hebben omtrent materie. Waar is die mysterieuze kracht die voor aantrekking zorgt? Ook Newton kon hier geen antwoord op geven.

Einstein kwam tot de verassende conclusie: het zwaartekrachtveld is de ruimte; er bestaat niet zoiets zwaartekracht, zoals Newton het zag. Het is verassend, eenvoudig en onbegrijpelijk. Onbegrijpelijk toch vanuit een Westers oogpunt bekeken: de ruimte als een reuzevat. Hoe kan dat nou dat de ruimte een krachtveld is zoals Einstein concludeerde?

Wanneer we dit door een Oosterse bril bekijken, dan is het veel minder absurd.
Een citaat van prof. Libbrecht, sinoloog (Chinakenner).

"Het universum is één groot krachtveld ... De Grieken zagen de ruimte als een leeg vat, waarin lichamen ronddreven."

Hoe kunnen we ons het universum dan voorstellen? We kunnen een energieveld enigszins vergelijken met een rivier. Het water in de rivier stroomt min of meer rechtdoor. Leggen we een steen in de rivier van zal de waterstroom niet meer rechtdoor gaan, maar rondom de steen afbuigen.
Gans het heelal is één groot energieveld. Zijn er objecten, zoals de Aarde, de Maan, de Zon, dan kromt dit energieveld zich rondom het object (1).

Einstein kwam na diepgaand onderzoek dat het heelal een energieveld is. Heel goed. In het Oosten wist men dit echter al duizenden jaren.
Aan de hand van dit energieveld is gekromde ruimte veel aannemelijker. Wanneer we ons kunnen afzetten van ons - achterhaald - idee van wat ruimte is, dan valt de puzzel in elkaar. (2)

Voor wie meer wil weten over het onderwerp kan ik het boek "Zeven korte beschouwingen over natuurkunde" van Carlo Rovelli aanraden. Hierbij gaat hoofdstuk 1 over de gekromde ruimte, wat de auteur "De mooiste van alle theorieën" noemt. Ondanks, om misschien net dank zij, Rovelli een vooraanstaand wetenschapper is, verstaat hij de taal om complexe zaken bevattelijk uit te leggen. (Hij kijkt echter niet naar het Oosten. Dit zou het nog veel gemakkelijker maken).
Ook o.a. bij Wikipedia is hier meer over te vinden.